De vechtschakelaar is een essentiële knop in je hoofd die je kan leren gebruiken.
Van zodra er een pijnlijke emotie of lichaamssensatie of herinnering opkomt, schiet die vechtschakelaar aan en beginnen we ertegen te vechten.
Bijvoorbeeld:
Stel dat angst opkomt, een zeer oncomfortabele en pijnlijke emotie die we allen wel eens ervaren. Onze vechtschakelaar schiet aan: “oh nee, daar is angst, ik wil geen angst, ik moet van mijn angst afgeraken!”. Nu hebben we angst voor onze angst en wordt het groter. Onze vechtschakelaar reageert daarop met: “help nu wordt mijn angst groter, ik moet van mijn angst afgeraken!”. Nu hebben we nog meer angst. Met mijn vechtschakelaar aan kunnen we dan ook boos worden om onze angsten: “Waarom komt die angst altijd op!? ik haat die angst!”. En dan kan ik me ook verdrietig beginnen voelen over mijn kwaadheid. Vervolgens komt daar misschien ook een schuldgevoel bij: “Hoe pathetisch ben ik toch, met al die uitgehongerde kinderen in de wereld!”.
Dus met mijn vechtschakelaar aan, worden mijn emoties groter en groter.
Wat gebeurt er als ik de vechtschakelaar kan uitschakelen?
De angst komt op en ik vind het nog steeds niet leuk of keur het misschien nog altijd niet goed, maar ik ga er geen tijd en energie insteken om ertegen te vechten. Die gebruik ik eerder om betekenisvolle dingen te doen die mijn leven vooruit helpen, zoals tijd met mijn vrienden en familie doorbrengen, met mijn kinderen spelen,...
Met de vechtschakelaar uit, kan de angst vrijelijk bewegen: het kan groter of minder groot worden, snel bewegen of net traag. Maar het punt is dat het vrij is om te bewegen. Het wordt niet uitvergroot door al die andere emoties die ervoor zorgen dat het veel langer blijft hangen.
Dus een leven zonder angst bestaat niet. Maar als angst opkomt en de vechtschakelaar staat uit, dan is het zo makkelijker om ermee te leven.
